Het klinkt misschien onschuldig – een jongen die gewoon houdt van chips en friet – maar wat er daadwerkelijk gebeurde met deze Britse tiener is echt hartverscheurend. Zes jaar lang at hij vrijwel niets anders dan junkfood, en de gevolgen daarvan zijn veel gruwelijker dan je zou denken: extreme ondervoeding die uiteindelijk leidde tot blijvende blindheid. Het verhaal van deze 17-jarige uit Bristol laat zien hoe gevaarlijk een extreem beperkt dieet kan zijn, en artsen waarschuwen dat de schade die hij opliep nooit meer hersteld kan worden.
De extreem beperkte voeding van een Britse tiener
Wanneer we horen over kinderen die kieskeurig zijn met eten, denken we meestal aan een fase die wel overwaait. Maar voor deze 17-jarige jongen uit Bristol werd zijn weigering om andere voeding te accepteren een levensbedreigende situatie die zijn gezichtsvermogen voorgoed zou beschadigen. Vanaf zijn vertrek van de basisschool at hij vrijwel uitsluitend friet, chips en witbrood, waarbij zelfs de kleinste afwijking van dit monotone menu volledig werd afgewezen.
Het medische tijdschrift Annals of Internal Medicine documenteerde in 2019 deze extreme vorm van voedselbeperking, waarbij artsen ontdekten dat de tiener gedurende meer dan een half decennium zijn lichaam systematisch uitgehongerd had. Zijn dagelijkse maaltijden bestonden voornamelijk uit Pringles, gefrituurde aardappelproducten en af en toe een plak ham of worst. Fruit en groenten kwamen praktisch niet voor in zijn dieet, wat leidde tot ernstige vitaminetekorten die zijn zenuwstelsel onherstelbaar beschadigden. Extreme gedragingen rondom voedsel kunnen soms onschuldig lijken, maar dit geval toont de werkelijke gevaren aan.
De gevolgen van deze beperkte voeding gingen veel verder dan gewichtsverlies of algemene zwakte. Levensbedreigende situaties bij jongeren ontstaan vaak door ogenschijnlijk onschuldige gewoontes, en deze jongen ontwikkelde een ernstige vorm van ondervoeding die zijn opticuszenuw permanent beschadigde.
Eerste signalen van gezondheidsproblemen op 14-jarige leeftijd
Ondanks zijn extreme beperkte dieet leek de jongen aanvankelijk verrassend fit en gezond, zonder dat hij medicijnen nodig had of zichtbare symptomen vertoonde. Zijn lichaam had zes jaar lang op de reserves geteerd, maar toen hij op 14-jarige leeftijd begon te klagen over constante vermoeidheid en zich regelmatig niet lekker voelde, realiseerden artsen zich dat er iets ernstigs aan de hand was. De eerste medische onderzoeken brachten een schokkende waarheid aan het licht die niemand had verwacht.
Uit uitgebreide bloedtests bleek dat de scholier ernstige vitaminetekorten had ontwikkeld en duidelijke tekenen van ondervoeding vertoonde. Het meest alarmerende was zijn tekort aan vitamine B12, een essentiële voedingsstof die ons lichaam nodig heeft om gezonde rode bloedcellen te maken die zuurstof door het lichaam kunnen vervoeren. Deze cruciale vitamine zorgt ervoor dat het zenuwstelsel blijft functioneren zoals het hoort en speelt bovendien een onmisbare rol bij het aanmaken en herstellen van DNA.
Gevaarlijke situaties bij jongeren kunnen soms onverwacht escaleren, en dit geval was daarop geen uitzondering. Het gebrek aan deze vitamine had zijn zenuwstelsel al maandenlang beschadigd, terwijl niemand doorhad wat er werkelijk gebeurde in zijn lichaam.
Het negeren van medische behandeling en voortzetting van het beperkte dieet
Toen artsen op zijn 14e de alarmerende bloedwaarden ontdekten, kregen hij en zijn ouders duidelijke medische instructies. De specialisten schreven vitamine B12-supplementen voor en gaven uitgebreide voedingsadviezen om zijn ernstige tekorten aan te pakken. Ze legden uit dat voedingsmiddelen zoals vlees, vis, eieren en zuivelproducten essentieel waren voor zijn herstel, maar ondanks deze dringende waarschuwingen bleef de tiener vasthouden aan zijn destructieve eetpatroon.
Het gebrek aan vitamine B12 veroorzaakt een waaier aan gezondheidsproblemen die steeds erger worden. Extreme vermoeidheid en een chronisch gebrek aan energie waren slechts het begin van zijn lijdensweg. Tragische situaties bij jongeren kunnen soms onverwacht escaleren wanneer waarschuwingssignalen genegeerd worden.
Binnen enkele maanden ontwikkelde hij tintelingen in zijn handen en voeten, pijnlijke aften in zijn mond en spierzwakte die zijn dagelijkse activiteiten beïnvloedde. Zijn gezichtsvermogen begon af te nemen en hij kreeg last van psychische klachten zoals concentratieproblemen en stemmingswisselingen. Waarschuwingssignalen bij tieners worden helaas vaak over het hoofd gezien totdat de schade al aangericht is.
Dramatische verslechtering en verlies van gezichtsvermogen
Drie jaar nadat artsen de eerste waarschuwingssignalen hadden ontdekt, belandde de inmiddels 17-jarige jongen in het Bristol Eye Hospital met klachten over progressief gezichtsverlies. Zijn toestand was dramatisch verslechterd en artsen stonden voor een schokkende realiteit. De tiener was ernstig ondervoed geraakt door zijn destructieve eetpatroon en zijn lichaam begon systematisch te falen.
Dr. Denize Atan, een van de behandelende artsen, beschreef de situatie als werkelijk alarmerend. “Hij had mineralen uit zijn botten verloren, wat echt behoorlijk schokkend is voor een jongen van zijn leeftijd,” verklaarde zij. Het dieet van de patiënt bestond nog steeds voornamelijk uit dagelijkse porties friet van de lokale fish-and-chipzaak, aangevuld met ongezonde snacks. “Hij snackte ook op chips – Pringles – en soms sneetjes witbrood en af en toe plakjes ham, en eigenlijk nauwelijks fruit en groenten,” legde dr. Atan uit.
Het gebrek aan essentiële voedingsstoffen had zijn opticuszenuw onherstelbaar beschadigd. Ernstige verwondingen bij jongeren kunnen het leven voor altijd veranderen, en dit geval toonde aan hoe voeding net zo gevaarlijk kan zijn als fysiek geweld. Zijn gezichtsvermogen zou nooit meer herstellen, ondanks alle medische interventies die volgden.
De diagnose nutritionele optische neuropathie en blijvende blindheid
Na de dramatische verslechtering van zijn gezichtsvermogen ondergingen Dr. Atan en haar collega’s van het Bristol Eye Hospital de tiener aan uitgebreide medische tests om de volledige omvang van de schade vast te stellen. De resultaten waren schokkender dan iedereen had kunnen verwachten. Zijn vitaminenspiegels toonden niet alleen een aanhoudend tekort aan vitamine B12, maar ook ernstige deficiënties in andere cruciale voedingsstoffen zoals koper, selenium en vitamine D. Deze dramatische tekorten hadden zijn lichaam systematisch ondermijnd.
Geconfronteerd met deze verwoestende bevindingen stelden artsen de formele diagnose: nutritionele optische neuropathie. Volgens medische documentatie wordt deze zeldzame aandoening vaak getriggerd door tekorten aan het vitamine B-complex, omdat dit leidt tot een onderbreking van het elektronentransport en een vermindering van de ATP-productie in de zenuwcellen. Tragische gevolgen van ogenschijnlijk onschuldige keuzes kunnen jongeren voor het leven tekenen.
Tegen de tijd dat zijn aandoening definitief werd gediagnosticeerd, had de patiënt al blijvend verminderd zicht ontwikkeld, zoals het tijdschrift Annals of Internal Medicine documenteerde. Door de uitgebreide schade aan zijn opticuszenuw voldeed de zeventienjarige jongen aan de criteria om officieel als blind te worden geregistreerd.
De permanente gevolgen en advies voor ouders
De schade aan zijn gezichtsvermogen bleek definitief en onherstelbaar. “Hij had blinde vlekken precies in het midden van zijn gezichtsveld,” legde dr. Atan uit tijdens een medische evaluatie. “Dat betekent dat hij niet kan autorijden en het echt moeilijk zou vinden om te lezen, tv te kijken of gezichten te onderscheiden. Hij kan echter wel zelfstandig rondlopen omdat hij perifeer zicht heeft.” Deze beperkingen zullen zijn dagelijkse leven voorgoed beïnvloeden en zijn toekomstmogelijkheden drastisch inperken.
Emotionele momenten in het leven van jongeren kunnen soms onverwacht omslaan in drama wanneer gezondheidsproblemen niet tijdig worden aangepakt. De aandoening nutritionele optische neuropathie is behandelbaar als artsen deze vroeg ontdekken, maar wanneer de diagnose te laat komt, wordt de schade blijvend omdat de zenuwvezels in de oogzenuw afsterven. Voor deze tiener kwam alle medische hulp te laat.
Dr. Atan benadrukte dat dergelijke extreme gevallen weliswaar ongewoon zijn, maar wel een duidelijke herinnering vormen aan de gevaren van het niet eten van een gezond, uitgebalanceerd dieet. Blijvende veranderingen kunnen het leven van jongeren volledig omgooien wanneer problemen niet tijdig worden onderkend. Als advies aan bezorgde ouders met kieskeurige eters in het gezin raadde zij aan om rustig te blijven en bij elke maaltijd één of twee nieuwe voedingsmiddelen te introduceren.