Deze onafscheidelijke leeuwen uit Los Angeles hadden zes jaar lang een band die iedereen raakte – Hubert en Kalisa waren echt nooit zonder elkaar te zien. Toen hun gezondheid zo achteruit ging dat hun kwaliteit van leven werd aangetast, nam de dierentuin de hartverscheurende, maar liebevolle beslissing om hen tegelijkertijd te laten gaan, zodat deze trouwe vrienden hun laatste reis samen konden maken.
Het iconische leeuwenkoppel van Los Angeles Zoo
Hubert en Kalisa werden in 2020 wereldwijd symbolen van ware liefde toen de Los Angeles Zoo de beslissing nam om hen tegelijkertijd te laten gaan. Het Afrikaanse leeuwenkoppel, dat zes jaar lang onafscheidelijk was geweest, leed aan ernstige leeftijdsgerelateerde gezondheidsproblemen die hun welzijn ernstig aantastten. Beide leeuwen hadden de opmerkelijke leeftijd van 21 jaar bereikt, wat ver boven de gebruikelijke levensverwachting van 14 tot 17 jaar voor hun soort lag.
De dierentuin maakte bekend dat de leeuwen steeds meer moeite hadden met bewegen en eten, waardoor hun kwaliteit van leven drastisch was verslechterd. De verzorgers hadden jarenlang gezien hoe hecht Hubert en Kalisa waren. Ze lagen altijd samen, liepen samen en waren werkelijk elkaars schaduw geworden. Deze verbondenheid maakte de beslissing om hen samen te laten gaan extra bijzonder, omdat niemand kon verdragen dat een van beiden alleen achter zou blijven.
Het verhaal van Hubert en Kalisa raakt aan universele thema’s van liefde en loyaliteit die ook bij andere dieren worden gezien. Net zoals bij verwaarloosde circusleeuwen die eindelijk werden herenigd, toont hun band hoe sterk emotionele verbindingen tussen dieren kunnen zijn. Hun verhaal inspireerde miljoenen mensen wereldwijd en werd een bewijs van medeleven en respect voor het welzijn van dieren.
De moeilijke beslissing van de dierentuin
Met pijn in het hart maakte de Los Angeles Zoo de hartverscheurende beslissing bekend om hun geliefde Afrikaanse leeuwen Hubert en Kalisa tegelijkertijd te laten gaan. De 21-jarige leeuwen hadden jarenlang gevochten tegen verschillende ouderdomskwalen die hun kwaliteit van leven ernstig hadden aangetast. Verzorgers en dierenartsen kwamen samen tot de conclusie dat humane euthanasie de meest liebevolle keuze was voor deze onafscheidelijke vrienden.
De dierentuin deelde het nieuws via sociale media en benadrukte dat de beslissing genomen werd vanwege de verslechterende gezondheid van beide dieren. Hubert en Kalisa hadden steeds meer moeite met bewegen en hadden hun eetlust verloren, tekenen die aangaven dat hun welzijn niet langer gegarandeerd kon worden. Het bericht rakte miljoenen mensen wereldwijd en werd massaal gedeeld door dierenliefhebbers die geraakt waren door de verhalen van deze bijzondere leeuwen.
De internationale media pakte het verhaal op en de reacties stroomden binnen van dierentuinbezoekers, verzorgers en mensen die de band tussen Hubert en Kalisa hadden gevolgd. Velen prezen de moed van de dierentuin om zo’n moeilijke, maar doordachte beslissing te nemen. Net zoals bij reddingsverhalen van andere dieren, toonde dit de diepe verbondenheid tussen verzorgers en hun dieren. Het verhaal werd een symbool van medeleven en respect voor dierenwelzijn.
It is with a heavy heart that we announce the loss of our African lion pair, Hubert and Kalisa. Animal care and health staff made the difficult decision to humanely euthanize the 21-year-old lions today due to their declining health and age-related illnesses. pic.twitter.com/LsAyyMRYHP
— Los Angeles Zoo (@LAZoo) July 30, 2020Een unieke band die zes jaar lang voortduurde
Denise Verret, CEO en directeur van de Los Angeles Zoo, deelde emotionele woorden over het iconische leeuwenkoppel dat zes jaar lang de harten van miljoenen mensen had gestolen. Ze vertelde hoe Hubert en Kalisa in 2014 naar de dierentuin waren gekomen en onmiddellijk een bijzondere indruk hadden gemaakt op alle verzorgers en bezoekers. Hun prachtige uiterlijk en vooral hun ongewone hechte band maakten hen tot absolute publieksfavorieten die niemand onberoerd lieten.
Verret benadrukte dat Kalisa werkelijk nooit zonder Hubert in de buurt was te zien. Of ze nu rustig lagen te zonnen, samen hun maaltijd gebruikten of door hun verblijf wandelden, deze twee leeuwen waren elkaars constante metgezellen geworden. Hun verbondenheid ging veel verder dan wat verzorgers gewoonlijk zien bij dieren in gevangenschap. Net zoals bij familieherenigingen van andere dieren toonde hun relatie de diepe emotionele behoeften die dieren hebben.
Hoewel afscheid nemen van dit geliefde koppel hartverscheurend was, vond de dierentuin troost in het feit dat Hubert en Kalisa hun laatste reis samen konden maken. Hun verhaal werd een symbool van ware liefde en loyaliteit die grenzen overstijgt, en inspireerde mensen wereldwijd om meer medeleven te tonen voor het welzijn van dieren.
De achtergrond van Hubert en Kalisa
Hubert en Kalisa hadden elk hun eigen bijzondere begin voordat ze het iconische leeuwenkoppel werden dat de wereld zou ontroeren. Hubert kwam op 7 februari 1999 ter wereld in de Lincoln Park Zoo in Chicago, terwijl Kalisa op 26 december 1998 het levenslicht zag in de Woodland Park Zoo in Seattle. Deze twee Afrikaanse leeuwen waren dus praktisch leeftijdsgenoten, maar groeiden aanvankelijk op in verschillende delen van Amerika.
Hun levens kruisten elkaar voor het eerst in de Woodland Park Zoo in Seattle, waar ze werden samengebracht en aan elkaar voorgesteld. Dit eerste contact bleek het begin van een onverbreekbare band die de komende jaren alleen maar sterker zou worden. In 2014 maakten Hubert en Kalisa samen de verhuizing naar de Los Angeles Zoo, waar ze de rest van hun leven zouden doorbrengen als het meest geliefde leeuwenkoppel van de dierentuin.
Tijdens hun tijd in Los Angeles werd Hubert vader van tien welpen, hoewel geen van deze jongen bij Kalisa was. Dit detail maakt hun onderlinge verbondenheid des te bijzonderder, omdat hun liefde niet voortkwam uit ouderschap, maar uit pure genegenheid voor elkaar. Net zoals bij verhalen van dieren die tegen alle verwachtingen in onvoorwaardelijke liefde vinden, toonden Hubert en Kalisa dat echte verbondenheid verder gaat dan biologische banden.
Herinneringen van verzorgers en medewerkers
De verzorgers van de Los Angeles Zoo koesteren dierbare herinneringen aan het onafscheidelijke leeuwenkoppel dat jarenlang de harten van iedereen had gestolen. Alisa Behar, curator van zoogdieren, sprak emotionele woorden toen ze het verlies van Hubert en Kalisa beschreef. Ze vertelde hoe onmogelijk het was om aan de ene leeuw te denken zonder direct de andere voor je te zien. Deze twee vormden werkelijk een onverbreekbare eenheid die alle medewerkers dagelijks raakte.
Elke ochtend begon in de dierentuin met Huberts karakteristieke ontwakingsbrullen die door het hele terrein weerklonken. Voor Behar waren deze geluiden een vertrouwd ritueel geworden tijdens haar wandelingen over het dierentuinterrein. Ze zou deze bijzondere momenten persoonlijk gaan missen, net zoals vele andere verzorgers die dagelijks getuige waren van de hechte band tussen deze twee prachtige dieren.
Programmadirecteur Beth Schaefer deelde met de LA Times dat Hubert en Kalisa elk hun eigen charismatische persoonlijkheid hadden, maar dat hun onverdeelde aandacht altijd naar elkaar uitging. Ze lagen constant tegen elkaar aan, knuffelden samen en zochten elkaars gezelschap op een manier die zelfs ervaren dierenverzorgers deed versteld staan. Hun verhaal deed denken aan andere emotionele momenten in de dierenwereld, zoals wanneer olifanten eindelijk hun vrijheid terugkrijgen na jaren van gevangenschap.
De laatste weken en welzijnsoverwegingen
De afgelopen maanden hadden verzorgers met pijn in het hart moeten toezien hoe de gezondheid van Hubert en Kalisa geleidelijk achteruit ging. Beide leeuwen begonnen zichtbaar af te vallen en hun kwaliteit van leven ging merkbaar achteruit, wat voor de ervaren dierenartsen en verzorgers het signaal was dat er moeilijke beslissingen genomen moesten worden. De laatste twee weken verliep deze achteruitgang veel sneller dan verwacht, waardoor de situatie urgent werd.
Via Instagram legde de dierentuin uit waarom ze hadden gekozen voor euthanasie in plaats van een natuurlijke dood af te wachten. De kracht van de sociale band tussen Hubert en Kalisa was altijd duidelijk geweest voor iedereen die hen verzorgde. Het feit dat beide leeuwen tegelijkertijd medische problemen hadden betekende dat de hartverscheurende keuze om slechts één van beiden te laten gaan gelukkig niet hoefde te worden gemaakt. Net zoals bij verhalen van reddingen van gewonde dieren toonde dit de diepe zorg die verzorgers hebben voor het welzijn van hun beschermelingen.
Wat een ontzettend ontroerend verhaal van ware liefde die zelfs de dood overstijgt. Zes jaar lang waren Hubert en Kalisa elkaars schaduw, en het feit dat ze hun laatste reis samen konden maken toont hoeveel respect de Los Angeles Zoo had voor hun bijzondere band. Hun verhaal zal voor altijd een prachtig voorbeeld blijven van de diepe emotionele verbindingen die dieren kunnen hebben, rust zacht, lieve vrienden.