Deze werkneemster met Alzheimer vergat hoe ze haar werk moest doen, maar Sainsbury’s supermarkt deed iets ongelooflijks in plaats van haar te ontslaan. Toen Doron Salomon zijn moeder zag verslechteren door de ziekte en zij steeds vaker vergat hoe ze haar taken als sorteerder moest uitvoeren, vreesde de familie het ergste. Maar in plaats van haar de laan uit te sturen, creëerde de Britse supermarktketen speciaal voor haar een nieuwe functie en zorgden collega’s er dagelijks voor dat ze zich gewaardeerd voelde – zelfs toen ze elke ochtend verward de winkel binnenstapte alsof ze er nog nooit was geweest.
Vroege symptomen en carrièreverandering van vrouw met Alzheimer
Doron Salomon vertelt hoe zijn moeder op de vroege leeftijd van vijftig jaar begon met het tonen van de eerste symptomen van Alzheimer. Tot dan toe had ze als accountant gewerkt en bewezen een betrouwbare werkneemster te zijn, geliefd en gerespecteerd door haar werkgevers. Toen ze echter de diagnose begreep, gaf ze er de voorkeur aan van baan te veranderen en accepteerde ze een baan als sorteerder bij Sainsbury’s, de op een na grootste supermarktketen in het Verenigd Koninkrijk.
De overgang van een intellectueel veeleisende functie als accountant naar het sorteren van producten in een supermarkt was geen gemakkelijke beslissing. Voor veel mensen zou zo’n carrièreverandering emotioneel zwaar zijn geweest, maar voor Dorons moeder was het een bewuste keuze om haar laatste werkzame jaren zo zinvol mogelijk door te brengen. Ze wist dat de ziekte zou verergeren en wilde een omgeving vinden waar ze zich veilig en gewaardeerd zou voelen.
Bij Sainsbury’s vond ze aanvankelijk voldoening in het simpele, maar belangrijke werk van het sorteren van producten. De routine gaf haar structuur en de collega’s verwelkomden haar hartelijk. Niemand kon toen voorspellen dat deze supermarkt later zo’n buitengewone rol zou spelen in het bieden van waardigheid en respect aan een werkneemster wiens cognitieve vaardigheden geleidelijk achteruitgingen.
Nieuwe functie en aanvankelijk succes bij supermarkt
Haar nieuwe baan was het verwijderen van items uit de schappen afhankelijk van de bestellingen geplaatst door online klanten. Dit was een lichtere taak, die op dat moment op haar behoeften inspeelde – inclusief stressvermindering – en die de vrouw jarenlang probleemloos, enthousiast, kon blijven doen.
De overgang naar deze specifieke functie verliep verrassend soepel. Waar andere werknemers wellicht zouden hebben geworsteld met de verandering, vond Dorons moeder rust in de voorspelbaarheid van haar nieuwe taken. Het werk vereiste geen complexe beslissingen, maar wel zorgvuldigheid en toewijding – eigenschappen die zij ondanks haar ziekte nog steeds bezat.
Gedurende deze periode straalde ze opnieuw van trots over haar bijdrage aan het team. Collega’s merkten op hoe consciëntieus ze te werk ging en hoe ze elke dag met een glimlach arriveerde. Deze fase zou helaas niet eeuwig duren, maar vormde een belangrijke brug tussen haar voormalige carrière en de uitdagingen die nog zouden komen.
A man has thanked Sainsbury's for 'undeniably' helping with his mother's Alzheimer’s by keeping her in a job for five years – constantly altering her role to suit her skills and needs as her condition deteriorated https://t.co/UwxBE8Aa0P pic.twitter.com/6q0HuyIlAM
— ITV News (@itvnews) March 5, 2018Verslechtering van de situatie en zorgen van familie
Tegen de leeftijd van zestig jaar verslechterde de situatie echter drastisch. Dorons moeder kon haar taken niet meer vervullen zonder de constante hulp van haar collega’s, die geduldig elke handeling voor haar herhaalden. Doron en zijn vader hielden de werkgevers van hun moeder voortdurend op de hoogte van haar medische situatie en vreesden diep in hun hart de dag dat ze haar zouden ontslaan. De familie wist dat de ziekte onverbiddelijk vooruitgang boekte en dat het werk steeds moeilijker voor haar werd.
“Alzheimer, voor degenen die het niet weten, is veel meer dan een geheugenverlies”, legt Doron emotioneel uit. “Het heeft bijvoorbeeld impact op sociale vaardigheden, stemming, verhoogde desoriëntatie, overdrijving van emoties, agressiviteit, verhoogde vermoeidheid, het verlies van de spreekvaardigheid, het onvermogen om beslissingen te nemen.” De lijst van symptomen leek eindeloos en elke dag bracht nieuwe uitdagingen voor zijn moeder, die steeds vaker vergat welke producten ze moest verzamelen of waar bepaalde afdelingen zich bevonden in de supermarkt waar ze al jaren werkte.
Aangepaste ondersteuning en nieuwe functie door werkgever
Het bedrijf reageerde echter niet met een ontslag, maar met een opmerkelijke vorm van compassie en aanpassingsvermogen. Sainsbury’s besloot de werktijden van Dorons moeder aan te passen en instrueerde alle collega’s hoe zij haar het beste konden ondersteunen wanneer ze haar taken vergat. Deze aanpak gebeurde in nauw overleg met de familie, die dagelijks communiceerde over haar veranderende behoeften en mogelijkheden.
Toen bleek dat haar oorspronkelijke functie te complex werd, creëerde de supermarktketen speciaal voor haar een volledig nieuwe rol binnen het bedrijf. In plaats van het ontslaan van een werkneemster die steeds meer moeite had met haar taken, koos Sainsbury’s ervoor om haar waarde als persoon te erkennen en een aangepaste werkomgeving te scheppen.
De nieuwe functie was eenvoudiger van opzet maar behield de waardigheid van zinvol werk. Collega’s kregen training in hoe ze geduldig konden reageren wanneer zij vergat wat ze moest doen en hoe ze haar dagelijks het gevoel konden geven dat ze nog steeds een gewaardeerd lid van het team was. Deze benadering vormde een opvallend contrast met veel andere bedrijven, waar ouderen vaak worden geconfronteerd met minder begrip voor hun veranderende capaciteiten.
Dagelijkse verwarring en buitengewone zorg van collega’s
Sainsbury zag Dorons moeder zodanig verslechteren dat ze elke dag, in het laatste jaar ongeveer, verward de winkel inliep, alsof ze er nooit eerder was geweest. Ze hielpen haar altijd, ze gingen boven en voorbij hun plichten, om ervoor te zorgen dat ze gelukkig was en zich gewaardeerd voelde. De situatie werd steeds uitdagender naarmate haar cognitieve achteruitgang vorderde, maar de toewijding van het team bleef onwankelbaar.
Collega’s namen vrijwillig extra tijd om haar dagelijks opnieuw uit te leggen waar de verschillende afdelingen zich bevonden en welke producten zij moest verzamelen. Hun geduld stond in schril contrast met verhalen over andere werkplekken waar ontslagen vaak het gevolg zijn van verminderde prestaties. Het team bij Sainsbury’s begreep dat zij niet alleen een collega was, maar een mens die waardigheid verdiende ondanks haar ziekte.
De dagelijkse routine vereiste constante begeleiding, waarbij supermarkt medewerkers geduldig elke handeling herhaalden en haar het gevoel gaven dat ze nog steeds een waardevolle bijdrage leverde. Deze buitengewone zorg vormde een zeldzaam voorbeeld van menselijkheid in de werkwereld.
Waardige beëindiging van werkrelatie en openbaar maken verhaal
Ondanks het enorme begrip en de buitengewone aanpassingen van Sainsbury’s werd de situatie na zes maanden in haar aangepaste functie onhoudbaar. Dorons moeder kon zelfs met alle hulp en geduld van haar collega’s haar taken niet meer vervullen, omdat de Alzheimer zo ver was gevorderd dat zelfs de eenvoudigste handelingen te complex werden. De tijd was gekomen om definitief afscheid te nemen van het werkende leven.
Ook bij deze moeilijke beslissing toonde de supermarktketen dezelfde waardigheid en compassie die het verhaal zo bijzonder maakt. In plaats van een kil ontslagbriefje of bureaucratische procedure, zorgde Sainsbury’s ervoor dat het einde van de werkrelatie op een respectvolle en liefdevolle manier plaatsvond. Het bedrijf erkende haar jarenlange inzet en behandelde haar vertrek als het afscheid van een gewaardeerd teamlid, niet als het wegsturen van een onproductieve kracht.
Doron was zo diep geraakt door de manier waarop zijn moeder was behandeld dat hij besloot het verhaal wereldwijd te delen. Hij wilde andere werkgevers inspireren om dit voorbeeld te volgen en hun medewerkers te behandelen als volwaardige mensen met waardigheid, niet alleen als middelen om winst te maken.
Wat een werkelijk prachtig voorbeeld van menselijkheid en medevoelen! Deze supermarkt heeft bewezen dat werknemers veel meer zijn dan alleen productieve krachten – ze zijn mensen die waardigheid en respect verdienen, ongeacht hun omstandigheden. Het is ontroerend om te zien hoe Sainsbury’s niet alleen een baan bood, maar ook hoop en trots voor een vrouw die worstelde met zo’n vreselijke ziekte. Deel dit verhaal met je vrienden als je net zo onder de indruk bent van deze buitengewone compassie!