Een gewoon kanogroepje op weg naar een vrijgezellenfeest krijgt de schrik van hun leven als ze plotseling een enorme, harige kop uit de modderige oever zien steken. De 13-jarige Sint-Bernard Ed zat hopeloos vast in de dikke modder en had dringend hulp nodig – gelukkig waren deze mannen er op het juiste moment om de redding van hun leven uit te voeren. Met hun peddels als geïmproviseerde schoppen en heel veel doorzettingsvermogen wisten ze samen met de brandweer deze lieve viervoeter uit zijn benarde situatie te bevrijden.
Vrijgezellenfeest ontdekt harige kop uit modderige oever
De rust van hun kanotocht werd plotseling verstoord toen ze een enorme, harige kop uit de modderige oever zagen steken. Het geblaf van een hond deed hen omkijken, en wat ze aantroffen was hartverscheurend. De 13-jarige Sint-Bernard Ed zat volkomen hulpeloos vast in de dikke modder en keek hen smekend aan. Voor dit vrijgezellenfeest werd een moddige situatie plotseling veel belangrijker dan hun geplande festiviteiten. De mannen aarzelden geen moment en sprongen direct in actie. Deze reddingsoperatie vergde al hun kracht en creativiteit om de grote hond uit zijn benarde positie te bevrijden.
Sint-Bernard Ed zat tot zijn nek vast in dikke modder
Toen de mannen aan wal kwamen, werd de situatie pas echt duidelijk. De kop bleek van een oudere Sint-Bernard te zijn die hopeloos vast was komen te zitten in de dikste modder die ze ooit hadden gezien. Ed, de 13-jarige avonturier, stond bekend als een hond die graag op verkenningstocht ging in de uitgestrekte, beboste omgeving aan de rand van de Minnesota-rivier. Zijn eigenaar George Niskanen gaf aan dat Ed vaker op avontuur ging, maar nog nooit zo lang was weggebleven.
De arme Ed keek hen smekend aan met zijn grote, droevige ogen terwijl hij tot aan zijn nek vastzat in de meedogenloze modder. Deze wanhopige situatie vroeg om directe actie van het vrijgezellengroepje.
Peddels werden geïmproviseerde schoppen voor reddingsactie
Zonder ook maar een seconde te aarzelen grepen de mannen hun kano-peddels en begonnen ze als geïmproviseerde schoppen te gebruiken. Het was een race tegen de klok, want Ed zag er uitgeput uit en had dringend hulp nodig. De dikke, taaie modder gaf niet makkelijk zijn gevangene vrij en elke schep die ze namen leek slechts een druppel op de gloeiende plaat.
Ongeveer een half uur lang groeven ze met hun peddels en blote handen, waarbij ze afwisselend probeerden de modder rond Ed weg te scheppen. De arme hond bleef kalm en keek hen hoopvol aan, alsof hij begreep dat deze vriendelijke vreemdelingen zijn redding zouden worden. Na ruim dertig minuten zwoegen kwam er eindelijk beweging in de situatie, maar het werd duidelijk dat ze professionele hulp nodig hadden.
Een van de mannen belde 112 en al snel waren brandweerlieden van de brandweer van Carver onderweg naar hun locatie. In de tussentijd deden de mannen hun uiterste best om Ed comfortabel te houden en gaven hem voorzichtig water en wat van hun lunchvlees. Deze onverwachte ontmoeting had hun vrijgezellenfeest een heel andere wending gegeven dan ze ooit hadden kunnen verwachten.
Brandweercommandant treft uitgeputte hond aan
Tegen de tijd dat brandweercommandant Shaun Cox ter plaatse kwam, waren de mannen al ongeveer twintig minuten aan het graven. De situatie was nog ernstiger dan verwacht en Cox schrok van wat hij aantrof. “Toen ik de hond voor het eerst tot aan zijn rug in de modder zag, had ik erg met hem te doen, want hij zag er uitgeput uit,” vertelde Cox later aan The Dodo. Bij aankomst van de hulpdiensten was Ed al sterk verzwakt en kon niet meer op eigen kracht uit de modder komen.
De brandweercommandant begreep direct dat dit bijzondere dier professionele hulp nodig had. Met zijn ervaring in reddingsoperaties wist Cox dat elke minuut kostbaar was. De arme Sint-Bernard had al uren vastgezeten en zijn krachten raakten snel op.
Samen met zijn team en de vastberaden mannen van het vrijgezellenfeest zette Cox een gecoördineerde reddingsactie op. Ze werkten systematisch rond Ed heen en gebruikten specialistische apparatuur om de dikke modder weg te krijgen. Het was zwaar werk, maar niemand gaf op. De brandweerlieden waren onder de indruk van hoe deze dappere hond kalm bleef tijdens de hele operatie.
Vriendelijke Ed werkt mee aan zijn eigen redding
Tot grote opluchting van zowel de brandweerlieden als de mannen van het vrijgezellenfeest bleek Ed een bijzonder coöperatieve patiënt te zijn. De grote Sint-Bernard toonde geen tekenen van angst of agressie, maar keek zijn redders dankbaar aan terwijl ze systematisch de modder rond zijn lichaam weggroeven. Deze moddige situatie werd aanzienlijk eenvoudiger door Eds meewerkende houding.
De gezamenlijke inspanning van brandweer en vrijgezellengroep resulteerde uiteindelijk in een succesvolle redding. Na ruim een uur graven en trekken kwam Ed eindelijk vrij uit zijn modderige gevangenis. De uitgeputte, maar dankbare hond werd voorzichtig op een brandweertruck gelegd voor transport naar huis. Eigenaar George Niskanen was dolgelukkig toen hij hoorde dat zijn vermiste viervoeter veilig was teruggevonden na een dag van ongerustheid. Ed had zijn avontuurlijke dag overleefd dankzij de vastberadenheid van vreemden die hun eigen plannen opzij zetten om een leven te redden.
Ed herstelt langzaam maar zeker van zijn modderavontuur
De eerste dagen na zijn redding was Ed nog te zwak om uit zichzelf te lopen, maar de dappere Sint-Bernard begon kort daarna stapje voor stapje weer op krachten te komen. Zijn dankbare eigenaar George Niskanen heeft laten weten dat Ed sindsdien goed blijft eten en drinken en geleidelijk zijn oude energie weer terugkrijgt.
Brandweercommandant Cox was net zo opgelucht dat deze bijzondere reddingsoperatie zo’n vreugdevolle afloop had gekregen. “Ik was blij hen herenigd te zien,” vertelde Cox later. “Ed zag er de volgende dag een stuk beter uit, nadat hij een goed bad had gehad en weer schoon was.”
Wat een werkelijk prachtig verhaal van moed en samenwerking! Deze mannen lieten hun eigen vrijgezellenfeest varen om Ed te redden, en samen met de brandweer hebben ze bewezen dat er nog genoeg goede mensen op deze wereld zijn. Het is fantastisch om te zien dat Ed inmiddels weer helemaal de oude is en dat zijn avontuurlijke geest hem geen parten meer speelt – hopelijk houdt hij het de volgende keer wat dichter bij huis!